همایش چیست؟
همایش به طور کلی به عنوان یک جلسه که چند نفر در مورد یک موضوع خاص بحث می کنند، تعریف می شود.
در یک همایش، ایده های جدید مطرح و اطلاعات جدید در میان کارشناسان رد و بدل میشود. در واقع همایش علمی تجمع دانشمندان و دانشگاهیان است، که در آن یافته های پژوهش ارائه شده و یا یک کارگاه اداره میشود.
اکثر همایش ها، دارای یک یا چند سخنرانان کلیدی هستند که سخنرانی را ارائه میدهند. سخنرانان انتخاب شده دارای شخصیت های برجسته در زمینه های مربوطه هستند و حضورآنها به منظور جذب بیشتر مردم برای شرکت در همایش است.
انواع مختلفی از همایش ها وجود دارد:
جلسه، که یک گردهمایی غیر جدی و گاه به گاه و شامل تنقلات و سرگرمی است.
سمینار، منظور بحث در مورد یک موضوع خاص سازماندهی شده است. این سمینار ها معمولا فرهنگی و در طبیعت هستند ودر پایان این سمینار رشد اطلاعات و توانمندی های علمی از شرکت کنندگان انتظار می رود.
کارگاه آموزشی، فراتر از یک تجربه فیزیکی برای شرکت کنندگان با نمایش و اثبات و آموزش است.
همایش و میز گرد که یک گردهمایی از همسالان به منظور تبادل افکار و نظرات در یک موضوع خاص است، که معمولاً سیاسی یا تجاری یا علمی است. تعداد محدودی از شرکت کنندگان در یک میز گرد حضور دارند، به طوری که هر کس می تواند با دیگران روبه رو باشد.
برای نتایج ملموس از یک همایش، باید قبلا برنامه ریزی دقیقی به خوبی شده باشد.
گردهم آیی، اجتماع کردن برای بحث و گفتگو پیرامون موضوعی که اصلا” جنبه علمی تحقیقاتی نداشته باشد. مجمعی است که برگزار کنندگانش قصد آن دارند تا موضوع مورد علاقه خود را از زوایای مختلف مورد بحث و بررسی قرار دهند. مثل حضور استانداران، یا مدیران کل واحدهای یک سازمان و یا مسئولان انجمن های صنفی و تخصصی و نظایر آن …. در گردهم آیی سخرانی و یا مقالات تخصصی ارائه نمی گردد.
از نظر نامگذاری از واژه های متعددی مانند کنفرانس، همایش، گردهمایی، سمینار، کنگره، سمپوزیوم استفاده می شود که از نظر فنی و اجرایی در حال حاضر در کشور ایران هیچ تفاوتی در این عناوین وجود ندارد و تعریف دقیق و مشخصی برای این واژه ها انجام نپذیرفته است. لذا از نظر برگزاری، به صورت مشخص و صریح می توان گفت که هیچ تفاوتی بین انتخاب واژه ها و عبارات فوق وجود ندارد و استفاده از عنوان کنگره، نشان دهنده بزرگتر بودن یا کوچکتر بودن و یا سطح اعتبار نیست. در پایگاه مرجع برگزاری کنفرانسها نیز، از کلیه عبارات فوق برای اشاره به یک جمع علمی استفاده می شود
همایش ( کنگره) بین المللی: مصادیق عینی بین المللی شدن یک کنفرانس:
*محورهای کنفرانس صرفا متمرکز بر معضلات داخلی نباشد
وب سایت کنفرانس هم بخش فارسی و هم انگلیسی داشته باشد*
ویژگی های یک همایش خوب
سخنرانان مناسب
سخنرانان باید آموزش دهند نه این که فقط صحبت کنند. سبک های یادگیری مختلف هستند. برخی از افراد به واسطه دیدن اطلاعات را یاد می گیرند. برخی از راه شنیدن آن و برخی نیز باید برای جذب اطلاعات به شیوه فیزیکی با اطلاعات تعامل داشته باشند یا کاری با آن انجام دهند. به سخنرانان خود توضیح دهید که یک سخنران متوسط می تواند توجه مخاطب خود را به مدت ۲۰ الی ۳۰ دقیقه حفظ کند. یک سخنرانی خوب و کمک های بصری ضروری هستند اما از سخنرانان بخواهید تا فعالیتی ایجاد کنند که حضار را با اطلاعاتی که فرا می گیرند به تعامل وا می دارد. بحث های بررسی موردی، تجارب حل مسئله یا فعالیت های گروهی را پیشنهاد کنید. قبل از رویداد با سخنرانان هماهنگی لازم را به عمل آورید و از آنها بخواهید تا رئوس مطالب خود را پیشاپیش ارائه کنند تا ایجاد تغییرات جزیی میسر شود. مطمئن شوید که روش سخنران با آنچه به مشارکت کننده وعده داده اید هماهنگ و همانند است. نهایتاً اینکه، وقت کافی برای پرسش ها در نظر بگیرید. همه از مطرح کردن سؤالات خود در گروه بزرگ احساس راحتی نمی کنند. پس امکان آن را فراهم کنید تا مشارکت کنندگان کارت های یادداشتی را به جلو بفرستند یا به جای حرکت کردن در جهت میکروفون سالن، از میکروفون های بی سیم استفاده کنید.
بهترین برنامه ریز همایش
مشارکت کنندگان زیرک دیگر با یک ارائه پاورپینت و به دنبال آن یک جلسه پرسش و پاسخ راضی نمی شوند. شرکت کنندگان در همایش های امروزی به چت روم، پست الکترونیک، ویدئو کنفرانس، دوره های آنلاین و درخواستنامه هایی که همکاری بین کارمندان را در سرتاسر جهان میسر می سازد دسترسی دارند. اینها همه با جلسه همایش سنتی در رقابت هستند و به عنوان مسیری جهت تعامل با افراد جدید و به اشتراک گذاری اطلاعات عمل می کنند. چه چیزی همایش شما را بهتر از همه این انتخاب ها قرار می دهد؟ آیا به منابع مالی و هوشی دسترسی دارید و آیا برای رشد و ارتقا به اندازه کافی وقت صرف می کنید؟ استخدام کسی را در نظر داشته باشید که بر همایش نظارت داشته باشد و یا مسئولیت شناسایی مضامین مهم، دعوت از سخنرانان و حفظ مشارکت مخاطبین را بر عهده بگیرد.
محل برگزاری صحیح
جلسات همایش مانند سالن نمایشگاه، مثل نمایشنامه هستند- یک حس تئاتری و نمایشی که حضار را از مسیر روزانه و یکنواخت زندگی شان دور می کند و ایده ها و عقاید حرفه ای آنها را احیا می سازد. تحلیل کنید که چگونه شرایط محیطی جلسه به این تجربه کمک می کند.
آماده سازی مشارکت کنندگان
چرا انتظار دارید که مردم ساکت بنشینند و اطلاعات را بدون هیچ نوع آمادگی و نقشه قبلی جذب کنند؟ به آنها کمک کنید تا واقعا به حرف های سخنران گوش دهند. از سخنرانی خشک و یا گزافه گویی بپرهیزید. به مخاطبین کمک کنید تا قبلاً درباره عناوین همایش فکر کنند. آنها تمایل دارند کدام چالش های تخصصی مطرح شوند؟ این امر بدان معناست که مشارکت کنندگان قبل از ورود اهداف خود را ارزیابی می کنند. این مطالب را به سخنرانان انتقال دهید تا آمادگی خود را افزایش دهند.
آنچه بیشتر می بینیم اینست که برگزار کنندگان نه در قامت یک دانشمند و فعال علمی واجتماعی که بیشتر صاحبان عنوان و سمت دعوت می شوند تا فرصتی داشته باشند برای عرض اندام وخودنمایی! حتی اگر با استفاده از ارائه اطلاعاتی که دیگران کار کرده اند و بیشتر شبیه خواندن انشاء می باشد!!!
پیشنهاد می کنم بر اساس مطالبی که در بالا آمد همایشها می بایست مبتنی بر الگوهای علمی و جهانی باشند و بیشتر کسانی برای ارئه دعوت شوند که محصول تلاش خود را برای شرکت کنندگان و جامعه ارائه دهند و حرفی برای مخاطبین داشته باشند.
برگزاری همایش نبایستی بر تکرار مکررات استوار باشد. محققین تنها کسانی اند که می بایست اجازه برگزاری همایش را داشته باشند.
وضعیت همایش های کشور ما چگونه است؟!
احمد جبارزاده/ مددکار اجتماعی
